رَپِ فارسی به شکلی از ژانر موسیقی به نام رَپ گفته میشود که به زبان فارسی خوانده میشود. این سبک موسیقی اگر چه عمدتاً متأثر از سبک رپ آمریکایی است، اما تمام ویژگیهای آن را ندارد و برخی خصوصیات آن در رپ آمریکایی وجود ندارد. رپ فارسی در اواخر دههٔ ۱۳۷۰ خورشیدی در ایران شکل گرفتهاست و خوانندههای زیادی بهطور زیرزمینی و غیرمجاز در این سبک فعال هستند.
در ایران، خوانندگان رپ از این ابزار برای اعتراض به مشکلات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی خود استفاده میکنند. البته افراد مختلف با اهداف و نیات متفاوتی مشغول به نوشتن شعر در چنین قالبی میشوند. این زیرسبک از موسیقی این فرم با بهکارگیری تکنیکهای غربی و استفاده از منابع بومی موجود به وجود آمده، موضوعی که که در ایران نهایتاً گاهی به سمت و سوی موسیقی عامهپسند گرایش یافتهاست به طوری که امروزه جوانان ایرانی ایرانی خیلی رواج دارد و در کشور جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک موسیقی دلنشین و آموزنده توسط مردم تأیید میشود.
موسیقی رپ فارسی بهطور کلی به دو دسته تقسیم میشود:
دسته اول رپرهای ماین استریم: خوانندگان ماین استریم سبک رپ فارسی با الهامگیری از موضوعهای مواد مخدر، س**، مصرف الکل و دخانیات لیریکهای خود را مینویسند و تولید میکنند و رواج عیاشی و همچنین زندگی ای آزاد و دور از قوانین را میکنند.
دسته دوم رپرهای اندرگرند: رپرهای اندرگرند سبک رپ خوانندگانی معترض هستن و جنبه سیاسی اجتماعی مشکلات اقتصادی و هر موضوع ای که مربوط به فقر و اوضای نابه سامان هست مینویسند از گذشته رپرهای اندرگرند با رپرهای ماین استریم
خوانندگان سبک پاپ و الکتروپاپ ایرانی و فارسی مشکلاتی داشتهاند. درگیری گروه زدبازی و رضا پیشرو میتوان یک درگیری از یک گروه موسیقی ماین استریم به نام زدبازی و با رضا پیشرو که یک رپر اندرگرند است نام برد.
از درگیری سپهر سپی و همسر سروش لشگری میتوان به عنوان درگیری بنیانگذار الکتروپاپ فارسی سپهر سپی و همسر سروش هیچکس پدر رپ فارسی نام برد که،
آزاده اکبری زن سروش هیچکس بخاطر استوری سپهر سپی با همکاری انجمن زنان فمنیست ایرانیان لندن پیج سپهر سپی و امیر تتلو را مسدود کردند.
شکلگیری رپ فارسی
هیپهاپ در ایران در دههٔ ۹۰ میلادی متولد شد؛
بهطوریکه جوانان ایرانی ابتدا تنها با رقص هیپ هاپ آشنا شدند و سپس
با موسیقی و رشتههای ورزشی دیگر مانند اسکیتبورد و به مرور،نقاشی گرافیتی نیز در ایران ظهور کرد.
این سبک موسیقی پس از ترور توپاک شکور (۱۹۹۶) و رسانهای شدن نکات مثبت و معضلات این فرهنگ به صورت گستردهتری به نسل جدید جوانان ایران معرفی شد. در اوایل دهه ۷۰ شمسی، گروه سندی با آهنگ مشهور «پری»
این نوع موسیقی را به گونهای مؤثرتر در دسترس طرفداران ایرانی قرار داد.
متعاقباً در اواخر دهه ۱۳۷۰ خورشیدی موسیقی با این حال و هوا در یک برنامهٔ تلویزیونی به نام «اکسیژن» در ایران پخش شد. این قطعه توسط شهاب حسینی مجری برنامه خوانده شد و تا حدودی مورد توجه قرار گرفت.
تقریباً دو سال بعد از این رخداد، اولین آلبوم رسمی رپ فارسی در ایران توسط شاهکار بینشپژوه با نام اسکناس منتشر شد.
این آلبوم که در سبک رپ طنز بود، اولین آلبوم رپ فارسی بود که در ایران با مجوز رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شد.
در مورد فعالیت گروههای زیرزمینی رپ فارسی در ایران به دلیل پیچیدگی شرایط و تحت فشار بودن هنرمندان
این سبک از موسیقی زیرزمینی، منابع دقیق و موثقی دال بر تاریخچهٔ اصلی، برنامههای ملاقات و نحوه شکلگیری گروههای ابتدائی منتشر نشدهاست.
در اواخر دههٔ هفتاد خورشیدی رپ فارسی شکل جدی تری به خود گرفت،
گروه دونفرهٔ یاشار و شایان و سروش لشکری با نام مستعار هیچکس، یاسر بختیاری با نام مستعار یاس، بهنام مهرخوان با نام مستعار دیو سپید در آمریکا از اولین خوانندگان و گروه زد بازی (در ابتدا شامل سامان رضا پور و مهراد مستوفی راد) و سپس بهرام نورایی، عرفان، حسین رحمتی، رضا ناصری آزاد، از اولین گروهها یا اشخاصی هستند که به رپ فارسی پرداختند.