دلـنِوشـت...♥

[Emma]

درود

*******

هيچ انسانى، بدون شب بخير

تا صبح بيدار نمانده...

اما گاهى انسان ها به ياد يك شب بخير

سال ها بيدارى مى كشند...

*******

پس از سپری کردن سال‌های بسیار در وال استریت و پس از سود و زیان‌های چندین میلیون دلاری ، می‌خواهم این را به شما بگویم : بزرگ‌ترین درآمدهایم نتیجه تفکراتم نبود ، بلکه نتیجه آرام و قرارم بود ، می‌فهمید چه می‌گویم؟ نتیجه آرام نشستن سرجای خود و عدم واکنش‌های لحظه‌ای ...!

#جسی لیورمور

*******

حذف کردن آدم‌ها

نه دردناک است نه ترسناک!

فقط کافیست چشمانت را ببندی،

تک تک لحظات بدی که با حضورشان رقم زدند را یادت بیاوری.

فقط کافیست دست بکشی به سمت چپ سینه‌ات و از درد زخم‌هایی که به قلبت زدند صورتت مچاله شود.

فقط کافیست یاد روزها و شب‌هایی بیفتی که اشک مهمان صورتت بود و دلیلش فقط همان آدم بود و بس.

فقط کافیست یاد مهربانی‌هایی که جوابش شد دل شکستن و پشیمانی بیفتی.

حذف کردن آدم‌ها نه دردناک است نه ترسناک، فقط کمی دل و جرات میخواهد و یک حافظه قوی.

[sehun]

پاییز "یار" میخواهد،
خلوت کردن میخواهد،
کافه گردی میخواهد...
کافه...؟
به گمانم چند قدمی از کافه ی همیشگی مان دور شده ام؛
عقب گرد کرده و داخل کافه می شوم.
میز کنار پنجره را برای نشستن انتخاب می کنم. پاییز است و ولیعصر مملو از دلبران دست در دست.
اسپرسو سفارش می دهم و کتاب مورد علاقه ام را از کوله ای که روز آخر جا گذاشتی خارج می کنم.
چشمم به دست نوشته ی روی جلدش میافتد:
"تقدیم به تو که دلبر ترینی"
چند صفحه جلو تر میروم،...

[Eddą]

‌

من میدانم...

هیچ چیز در این دنیا بینهایت نیست

حتی خود بی نهایت نیز

نهایتی دارد که یحتمل هنوز

کشف نشده!!

پس بیهوده به

بی نهایت "دوستت دارم" های که میشنوی

دلخوش نباش!

‌

[Eddą]

ممنونم
از آدم هایی که در زندگی من
چه کوتاه نقش داشتند، چه هستند هنوز
از آن ها که لبخند شدند، از آن ها که بغض شدند
ممنونم  از تمام آدم هایی که آمدند
تا من دنیا را زیباتر ببینم
و رفتند، تا به دنبال زیبایی ها بروم
از آدم هایی که حرف هایشان زخم بر دلم گذاشت
تا یاد بگیرم هرکسی ارزش هم صحبت شدن را ندارد
و آدم هایی که بی حرف، وجودشان از باید های زندگی بود
ممنونم از آدم هایی که از دردهایم
مرحمی ساختند برای خودشان
تا یاد بگیرم آنقدر لبخند بزنم
تا خودم هم دردهایم را فراموش کنم
من از تمام آدم های زندگی ام ممنونم
آن ها هرطور که بودند منِ امروز را ساختند
منِ امروزی که یاد گرفته به دنبال آرزوهایش برود
دست آدم های واقعی زندگی را بگیرد
و دور شود
و دور شود
و دور شود ...

[Emma]

افشین یداللهی چقدر قشنگ نتیجه دیر رسیدنو وصف کرده:
“یک روز می آیی که من دیگر دچارت نیستم، از صبر ویرانم ولی چشم انتظارت نیستم..!”

[Eddą]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

[Eddą]

ادمی که از تنهایی و آزادیش لذت میبره، چون خواسته و هدفی داره؛ درس میخونه و ورزش میکنه، کتاب میخونه، برای پیشرفت خودش تلاش میکنه و وقتشو با آدمای سطحی و موقت نمیگذرونه از ۸۰ درصد ادما جلوتره...
خواستم بگم هیچ چیز 
هیچ کس اززششو نداره
از آرزوهات دست بکشی رفیق

[Emma]

همه چیز با گذشت زمان تغییر می‌کنه. من هم کم‌کم پی بردم که خیلی چیزها از یادم رفته. دیگه نمی دونستم دوست داشتن چه شکلیه، حسش چطوره و چرا باید باشه. قلبم عادت کرد به آروم زدن، یه ریتم آروم و همیشگی.
دزیره: و کسل کننده؟
ادوارد: کسل کننده؟ بهتره بگم آرامش داشتم. و این آرامش باعث شد وارد مرحله‌ی جدیدی از تنهایی بشم، مرحله‌ای که از دوست داشتن و دوست داشته شدن می‌ترسی. فرار کردن رو یاد می‌گیری‌. نادیده گرفتن قلبت رو یاد می‌گیری، و بعد خودت هم باورت می‌شه که قلبی نداری. پیتر راست می‌گفت، اِدی توی سینه‌ش هیچی نداره. واسه همینه که خیلی وقته از چیزی ناراحت نمی‌شم. به نظرت عجیبه که چیزی نمی‌تونه ناراحتم کنه؟
#روزبه_معین

[Eddą]

مشکل رابطه های امروزی 

توی نبود علاقه و اعتماد نیست ...

مشکل اینکه آدم ها نمیتونن قبول کنن 

که محدود به یک نفر باشند ! 

[Eddą]

اصلا ای کاش . . 

از همون اول
غیر از خدا هیچکس نبود(: